تاثیر یک وهله خستگی عمومی بر میزان هماهنگی و تغییرپذیری بین مفاصل ناحیۀ تنه قایقرانان نخبه

مقدمه و اهداف هماهنگی بین مفاصل و عضلات سبب اعمال و پخش مناسب نیرو بر ستون فقرات کمری و مفاصل می­شود. از طرفی دیگر، خستگی ناشی از قایقرانی که با تغییراتی در مکانیک پارو زدن نیز همراه است، به­دلیل چرخه­ای و تکراری بودن موجب تغییراتی در الگوی هماهنگی و تغییرپذیری مفاصل می ­شود. هدف تحقیق حاضر تعیین اثر یک وهله خستگی عمومی بر میزان هماهنگی و تغییرپذیری بین مفاصل ناحیۀ تنه (ناحیۀ کمری-پشتی ستون فقرات و ران-لگن) قایقرانان نخبه بود. مواد و روش ها 14 قایقران تیم ملی مردان در تحقیق کنونی نیمه ­آزمایشگاهی شرکت کردند. برای ایجاد خستگی عمومی ناشی از فعالیت تا حد واماندگی از تمرین قایقرانی روی ارگومتر استفاده شد. متغیرهای مرتبط با هماهنگی و تغییرپذیری بین مفاصل با استفاده از دستگاه واحدهای اندازه‌گیری اینرسی و مشخصات کینماتیکی حرکت در سه صفحۀ ساجیتال، فرونتال و هوریزنتال محاسبه شد. از آزمون شاپیرو-ویلک برای تعیین وضعیت نرمال بودن توزیع داده ­ها و از آزمون آماری تی وابسته برای مقایسه متغیرهای وابسته در سطح معنا­داری P≤0/05  استفاده شد. یافته­ ها نتایج نشان داد که یک وهله خستگی عمومی تغییر معنا­داری بر میزان تغییرپذیری مفاصل ران-لگن در صفحۀ ساجیتال (0/009=P با اندازه اثر 0/933) دارد. یک وهله خستگی عمومی تغییر معنا­داری بر میزان هماهنگی مفاصل کمری-پشتی و ران-لگن در صفحات ساجیتال، فرونتال و هوریزانتال ایجاد نمی‌کند (0/05>P). همچنین تغییر معنا­داری بر میزان تغییرپذیری مفاصل کمری-پشتی در صفحات ساجیتال، فرونتال و هوریزانتال و مفاصل ران-لگن در صفحات فرونتال و هوریزانتال قایقرانان نخبه ایجاد نمی‌کند (0/05>P). نتیجه­ گیری با توجه به نتایج به­ دست ­آمده، می­توان افزایش تغییرپذیری مفاصل ناحیه تنه را به­عنوان ریسک ­فاکتوری بر عملکرد قایقرانان حرفه­ای قلمداد کرد که پتانسیل بروز آسیب ­های مختلفی همچون کمردرد در بین ورزشکاران این رشته ورزشی را موجب می­شود.